Այսօր շատերը հետևում են այդ կրոններով տարված մարդկանց։
Քանի որ բազմիցս եմ խոսել Դրախտի, Հրեշտակների և Սրբերի մասին, որ օգուտ քաղեք, հիմա մի քիչ էլ դժոխքի ու դևերի մասին կխոսեմ, որպեսզի իմանաք, թե ո՛ւմ հետ ենք մարտնչում և կրկին օգուտ քաղեք:
Մի անգամ Տիբեթից երիտասարդ մի մոգ (Տիբեթյան «վանականները», որոնք զբաղվում են նաև յոգայով) խուցս եկավ և իր կյանքից շատ բան ինձ պատմեց: Կաթից կտրվելուն պես՝ երեք տարեկան հասակում, այդ տղային իր հայրը Տիբեթում նվիրել էր բարձրաստիճան երեսուն կախարդների մի խմբի, որպեսզի երեխային իրենց արվեստը սովորեցնեն:
Պատանին հասել էր մոգության 11-րդ աստիճանին. 12-րդն ամենաբարձրն է:
16 տարեկանում նա Տիբեթից հեռանում ու Շվեդիա է գնում, հորը տեսնելու համար:
Այնտեղ շատ հավատավոր ուղղափառ մի քահանայի է պատահաբար հանդիպում և խնդրում է նրան, որ զրուցեն: Երիտասարդ մոգը բոլորովին չի իմանում, թե ի՛նչ է նշանակում «ուղղափառ քահանա»:
Եվ այսպես, այն սենյակում, որտեղ նստում են զրուցելու, երիտասարդն իր կախարդություններից մի քանիսն է անում, որպեսզի քահանային իր ուժը ցույց տա: Նա կանչում է գլխավոր դևերից մեկին՝ Մի՛նասին (դևերը, ըստ Եկեղեցու Հայրերի, զորագնդեր են կազմում), և նրան ասում է.
- Ջուր եմ ուզում:
Խոհանոցից մի բաժակ է բարձրանում, մեն-մենակ դեպի ծորակն է գնում, այն բացվում է, ջուրը՝ լցվում, ապա բաժակն անցնում է փակ ապակեպատից և սենյակ է գալիս: Երիտասարդը վերցնում ու խմում է:
Այնուհետև սենյակում քահանային ներկայացնում է ողջ տիեզերքը, երկինքը, աստղերը:
Չորորրդ աստիճանի մոգություններ է անում և այդպես մինչև 11-րդ աստիճանը պիտի հասներ: Եվ այդ ժամանակ քահանային հարցնում է, թե ի՛նչ կարծիք ունի այդ ամենի մասին:
- Պատրաստ էի, - ինձ ասաց, - քահանային սպանելու, եթե սատանային հայհոյեր:
Սակայն քահանան նրան ոչինչ չի ասում: Այդ պահին երիտասարդը հարցնում է.
- Ինչու՞ դու հրաշքներ չես անում:
- Իմ Աստվածը խոնարհ է, - պատասխանում է քահանան և մի խաչ է հանում ու նրան տալիս, որ պահի:
- Նորից հրաշքներ արա, - ասում է երիտասարդին:
Երիտասարդը Մի՛նասին՝ գլխավոր դևին է կանչում, սակայն Մի՛նասը դողում է, չի համարձակվում մոտենալ: Սատանային է կանչում, բայց նա նույնպես տեսնում է խաչը և չի մոտենում: Սատանան երիտասարդին միայն ասում է, որ վեր կենա Տիբեթ գնա:
Այդ պահին երիտասարդը սատանային հայհոյում է.
- Հիմա հասկացա, - ասում է նրան, - որ քո մեծ զորությունը մի մեծ անզորություն է»:
Այնուհետև բարի քահանան նրան փոքր-ինչ հավատքի մասին է ուսուցանում, պատմում է նաև Սբ. Երկրի, Սբ. Լեռան մասին ևս: Այսպես երիտասարդը Շվեդիայից Երուսաղեմ է գնում, որտեղ Սբ. Լույսն է տեսնում: Այնտեղից Ամերիկա է մեկնում՝ իր ճանաչած սատանայապաշտներին համոզելու, որ դարձի գան (Աստված նրան լավագույն քարոզիչն էր դարձրել), իսկ այնտեղից էլ Սբ. Լեռ է գալիս:
Բարին Աստված փորձության միջոցով օգնում է երիտասարդին, քանի որ փոքրուց նրա հանդեպ անիրավություն էր գործվել:
Սակայն աղոթեք, որովհետև կախարդները՝ բոլոր դևերով հանդերձ, նրա դեմ են պատերազմում:
Եթե իմ դեմ են պատերազմում, երբ նա գալիս է, որ իրեն օգնեմ, էլ ո՜ւր մնաց նրա դեմ չպատերազմեն:
Երբ քահանաները երիտասարդի վրա դիվահալածության աղոթքներ են կարդում, նրա ձեռքերը ճեղքվում են, և արյուն է հոսում: Դևերը խեղճ տղային շա՜տ են չարչարում, մինչդեռ սկզբում, երբ նրանց հետ ընկեր էր, նրան չէին վնասում, այլ օգնում ու ծառայում էին: Աղոթեք նրա համար:
Սակայն պետք է, որ ինքն էլ շատ ուշադիր լինի, որովհետև Ավետարանն ասում է, որ պիղծ ոգին, երբ մարդուց դուրս է գալիս, «…գնում և վերցնում է իր հետ իրենից ավելի չար յոթ այլ ոգիներ և մտնում բնակվում է այնտեղ. և այդ մարդու վերջը լինում է ավելի վատ, քան առաջ էր…» (Մատթ. 12, 45):
(Հույն եկեղեցու սուրբ` Պաիսիոս Աթոսացի)
«Սուրբ Հարության Տաճար»-ի ՖԲ էջից
Հ.Գ.
Սա այն մասին է, որ արևելյան կրոնների ակունքը սատանայից է, որովհետև բոլոր այդ արևելյան ուսմունքները չար արմատներ ունեն (նույնն էլ յոգան): Դրանցով հետաքրքրվողներն ու դրանք ուսումնասիրողները թող զգուշանա՛ն մեղքի արդյունքում չարաչար պատուհասվելուց, ինչպես որ հաճախ է պատահում և ականատես ենք լինում այդ ամենին:
«Քո դանդաղ եվ հիմար մտքով փոքր մի՛ համարիր մեծ անօրենությունը» (Սբ. Հովհան Մանդակունի):